PLASTENICI FOLIJE

Plastenici su objekti najčešće sa polukružnim krovom i najčešće se pokrivaju folijom. Izbor folije kojom će se pokriti plastenik je od presudnog značaja na proizvodne osobine biljaka u njemu tj postizanja njihovog  maksimalnog genetskog potencijala,a posebno kod onih biljnih vrsta koje zahtevaju visok intezitet svetlosti. Takođe dobar izbor folije kod plastenika omogoćava smanjenje troškova grejanja u toku zime. Zbog svega navedenog, folije kod plastenika moraju da ispunjavaju standarde u pogledu: debljine, minimalnog propupštanja vidljivog dela sunčevog spektra(80%), minimalnog propuštanja ultraljubičastog dela sunčevog spektra(20%), maksimalnog propuštanja infracrvenog dela sunčevog spektra(10%), hidrofilnosti (odnosno da imaju antikapajuće svojstvo ili jednostavno rečeno da se formirane kapi vode od kondenzacije sliju niz foliju do oluka odnosno zemlje). Folije kod plastenika mogu u sebi sadržati aditive koji stvaraju difuznu svetlost i kojom se omogućava veći intezitet fotosinteze. Ovo je naročito bitno kod jako vegetativnih biljaka gde neminovno dolazi do samozasenjivanja. U proizvodnji u plasteniku, posebno na zemlji  za foliju se lepe čestice prašine. Da bi efekat  prašine na smanjenje providnosti folije bio što manji, kod novih generacija folija se ubacuju aditivi protiv lepljenja prašine(antidast). Postoje  i termoosetljive folije koje pobele kad su temperature iznad 28 C. Najsavremenije folije za plastenike se prave prema potrebama onih biljnih vrsta koje želimo da gajimo, pa se tako primenjuju fotoselektivne petoslojne folije koje utiču na kretanje insekata (lisne vaši, bele leptiraste vaši, minera, grinja, tripsa),a time i na širenje virusa.,zatim plave folije koje smanjuju infekcije plamenjačom kod vrežastog povrća, zelene folije itd.  Svi savremeni plastenici imaju duplu foliju koja se naduvava i čini da su u plasteniku termičke prilike mnogo bolje (leti niže, zimi više temperature), ali da istovremeno pruži dodatnu sigurnost konstrukciji pri duvanju jakih vetrova i terete izazvanog većim snežnim padavinama i da tako naduvana folija trpi više jake udare vetra i opterećenje od snega od same konstrukcije plastenika. Folija plastenika je u toku zime za trećinu više naduvana nego u toku letnjih meseci. Sloj vazduha između dve folije treba da bude 15 do 25cm. Gubici energije u plastenicima pokrivenim  duplom folijom su oko 40% manji nego kod plastenika pokrivenih jednom folijom. Kada duva vetar folija ne sme da leprša. Koliki će biti vek trajanja folije kod plastenika, zavisi od njenih fizičkohemijskih osobina, konstrukcije koju pokriva, primene pesticida, pre svega na bazi sumpora, relativne vlažnosti vazduha u plasteniku itd. Vrlo je važno i kako je folija skladištena pre nego što je snjom pokriven plastenik, a najbolje vreme za pokrivanje plastenika je kraj septembra i oktobar. Rok trajanja se daje kada se u to vreme postavlja folija i on može biti 21, 33 ili 45 meseci. Za pokrivanje plastenika mogu se koristiti i drugi materijali, odnosno različite vrste plastičnih pokrivki u vidu segmenata ili ploča. Mogu se koristiti za celokupno prekrivanje plastenika kod konstrukcija sa kosim krovovima, ili samo za polumesece na čelima plastenika, zatim za sve stranice plastenika ili pak smo za vrata i ulaze. Najčešće se koriste acrilik (PolyMethyl MethAcrylate) transparentan i UV otporan materijal. Čvrstoća mu je 25 puta veća od stakla iste debljine. Lako je zapaljiv. Polikarbonati, PC (Poly Carbonate) su otporniji na udar, tanji i jeftiniji od akrilika i teško lomljivi. Od stakla su čvršći do 250 puta. Otporni su na grad imaju lošiju transparentnost , ali vrlo dobra energetsko – izolaciona svojstva Pored akrila i polikarbonata u grupu tvrdih plastičnih ploča spadaju: poliester FRP (Fiberglass Reinforced Polyester) i PVC ploče (PolyViny Chloride), koji su se ranijih godina koristili kao pokrivke dok se danas praktično i ne koriste.